عصرایران - هر چند سوگیری های کلان در یک مجموعه ، مانند یک کشور ، با مدیران ارشد و بلند پایه آن است ، اما این مدیران رده های بعدی هستند که از وزیر گرفته تا معاون و استاندار و ... عملاً کارها را پیش می برند و در واقع بار اصلی بر دوش آنهاست(حال این که این مدیران تا چه اندازه شایستگی دارند ، بحث جداگانه ای است).

از این رو ، انتظار می رود برخورد مدیران بالادست با مدیران زیر دست ، در خور شأن آنها باشد و حرمت آنان به عنوان کسانی که بار مسوولیت را بر دوش دارند ، حفظ شود مگر آن که جرم و خلافی از آنان سر بزند که در این صورت نیز ضمن حفظ حقوق انسانی آنان ، باید شدیدترین برخوردهای قانونی با ایشان به عمل بیاید.

مع الوصف در کشور ما شاهد آن هستیم که با مدیران ارشد ، گاه با مدیرانی که تحت امر آنها خدمت می کنند برخوردهایی می کنند که هم شأن انسانی آنها را خدشه دار می شود و هم جایگاه مدیریت در کشور لطمه می خورد.

به عنوان مثال وقتی یک مدیر ارشد در جمع مردم ، مدیر زیر دستش را تحقیر می کند و خنده حضار را باعث می شود ، آیا دیگر می توان انتطار اقتدار مدیریتی از وی داشت؟

در خصوص عزل مدیران نیز شاهد این حرمت شکنی ها هستیم. مثلاً روز چهارشنبه ، مدیرعامل موسسه ایران که عهده دار مسوولیت روزنامه ایران به عنوان ارگان رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران است ، از کار برکنار شد. درباره اصل برکناری سخنی نیست بلکه آنچه مورد نقد است، روش برکناری بوده است به گونه ای که کاوه اشتهاردی ، مدیر معزول ، از طریق پیامک خبر برکناری اش را دریافت کرده است.
یا در پاییز گذشته منوچهر متکی در ماموریت دیپلماتیک سنگال ، وقتی مشغول مذاکره با طرف خارجی بود ، از زبان او شنید که برکنار شده است!
مهرداد بذرپاش هم برای شرکت در جلسه دولت رفته بود که متوجه عزلش شد.
در دولت نهم نیز ، تنها هشت روز مانده با پایان دولت ، چند وزیر به طور ناگهانی و به طرز موهنی برکنار شدند و ... .

سخن بر سر این نیست که این افراد چرا برکنار شدند ، چه آن که مدیریت هیچ کدام از این افراد ، ملک مطلق اینان نبوده است بلکه نگرانی حاکم بر این نوشتار ناظر است به "شکسته شدن حرمت جایگاه های مدیریتی."

با چنین رویکردی ، هیچ مدیری ولو موفق و کارآمد ، دلگرم کار نخواهد بود و خستگی خدمت بر تنش خواهد ماند. این ، اصلاً اخلاقی نیست که یک مدیر بعد از سال ها تلاش و زحمت ، زنگ تلفن همراهش به صدا درآید و ببیند که پیامک آمده است: تو عزل شدی ، برو به خانه ات!

جالب اینجاست که در نقطه مقابل ، بعضاً از برخی مدیران که دارای اتهاماتی هستند حمایت می شود ، که نه آن برخوردهای غیر اصولی در عزل مدیران درست است و نه این حمایت های نامعقول از کسانی که باید پرونده شان برای اثبات گناهکار بودن یا بی گناهی شان باید در مراجع قانونی بررسی شود.

هر چند مدیران ، هر کدامشان به عنوان انسان ، حرمت دارند ، اما در کنار این شأن انسانی ، جایگاه های مدیریتی به عنوان سرمایه های عمومی ، ارزش خاص خود را دارند و در البته در حفظ این حرمت ها ، انتظاری که از متولیان امر می رود ، بسیار بیشتر از انتظاری است که از دیگران مد نظر است .
مخلص کلام آن که اگر مدیران ارشد حرمت بین خود را حفظ نکنند از دیگران چه انتظار ؟! و به قول سعدی بزرگ:
اگر ز باغ رعيت ملك خورد سيبي برآورند غلامان درخت از بيخ

162362