|
 دومین مستند محسن رضایی در حالی به دلیل تاخیر در ارسال فیلم (به گفته مسئولان صداوسیما) پخش نشد که فیلم تبلیغاتی سعید جلیلی نیز با همین تاخیر ارسال شد و علی رغم آنکه در کنداکتور، فیلم جلیلی زمان نزدیک تری برای پخش داشت (ساعت 20:30) و فیلم محسن رضایی در نوبت پایان پخش (ساعت 23:30) قرار داشت، فیلم دوم جلیلی پخش شد تا درباره علت واقعی عدم پخش مستند دوم پرسش‌های اساسی مطرح شود. رفتارهائی که اتهام طرفداری غیر قانونی صدا و سیما از جلیلی و گروه خاصی از جناح راست محافظه کار را به اثبات نزدیکتر میکند
در جائی از این فیلم مردم روستاهای اطراف اصفهان دسته جمعی از شدت فقر و فشار نیروهای امنیتی گریه میکنند بخاطر آبی که حق آنها بوده و توسط تیم احمدی نژاد از آنها دریغ و به استانهای دیگر داده شد تا نوک قله ها گردو بکارند و وقتی پس از چند سال بخاطر حقی که از آنها ضایع شده بود اعتراض کردند به شدیدترین روش سرکوب شدند و به اتهام های سیاسی به بازداشتگاههای امنیتی برده شدند ، آنها گریه میکردند و میگفتند مگر کشاورز هم سیاسی است ؟ آخه کشاورز چه سیاستی دارد
به گزارش «تابناک»، نخستین مستند دکتر محسن رضایی در حالی پخش شد که ویژگی های متفاوت این مستند، منجر به جذب مردم شد و این جذب در روزهای پس از آن به واسطه رویکرد مستندهای سایر کاندیداها بیشتر نیز مورد توجه عموم مردم ایران قرار گرفت و در رشد میزان آرای رضایی از محل آرای مردد تاثیر چشمگیری داشت که همین موضوع منجر به نگرانی دیگر کاندیداها شد.
مهم ترین ویژگی این مستند که وجه تمایز با مستند دیگر کاندیداها بود، اختصاص بخش عمده فیلم به بیان درد مردم شریف ایران بود که عمدتاً نیز به شرایط دشوار اقتصادی این ملت باعزت بازمی‌گشت، حال آنکه بخش عمده زمان مستند دیگر کاندیداها تبلیغ سوابق و فعالیت‌هایشان بود و ظاهراً مردم را در اولویت دوم و مستند دومشان در نظر گرفته بودند.
مستند دوم محسن رضایی نیز با ادبیات جدی به نقد شرایط موجود به خصوص نقد شرایط اقتصادی کشور پرداخت و در نخستین ثانیه های نخست این فیلم تاکید کرد: «به خاطر بی کاری و ذلتی که مردم ایران در این هشت سال کشیدند، نباید عده‌ای از این دولت محاکمه شوند؟» و این تنها نقد جدی مطرح شده در این مستند نیست.
او با پهن‌دستانِ گشاده‌رو سرِ زمین کشاورزی می‌رود و با زحمتکش ترین اقشار مردم هم صدا می‌شود؛ با مردمی که از دشواری شرایط زندگی، برخی‌شان را به خودکشی واداشته و در این فیلم برخی از مردم به این موضوع اذعان دارند. همین جا است و برای همین قشر است که رضایی از احساس خطر خود می‌گوید و تاکید میکند: «ثروت این است که یک زارع ما، آنقدر برداشت و درآمدش بالا باشد که تازه دولت هم برود پیش زارع ما و تقاضای کمک کند»
رضایی از اقوام و لزوم مشارکت حداکثری تمامی اقوام ایرانی سخن می‌گوید، با دانشجویان غذا می‌خورد و از آزادی و معیشت دانشجو سخن به میان می‌آورد، درباره سبک زندگی ایرانی و معماری و هنر و فرهنگ اصیل ایرانی و از گیوه‌های قدیمی و کرمانشاهی سخن می‌گوید، از عدم جوگیری و منطق گرایی دفاع میکند، به نقد جدی شورای انقلاب فرهنگی می‌پردازد و به مادر شهیدی ادای احترام میکند که می گوید: «چشم مایی».
برخی چنین گمانه زنی می کنند که مسئولان صداوسیما به واسطه آنکه باید این مستند را نیز همچون مستند نخست محسن رضایی در فضایی آزادی بیان نزدیک به مطلق (!) با سانسورهای وسیعی پخش میکردند، ترجیح داده‌اند اساساً مستند رضایی را پخش نکنند و همان مستند نخست را بازپخش نمایند و بهانه تاخیر در تحویل مستند را بیاورند. این در حالی است که مستند سعید جلیلی که می‌بایست سه ساعت زودتر از مستند محسن رضایی نیز پخش می‌شد با تاخیر تحویل داده شد اما مستند جلیلی پخش شد!
نکته جالب اینکه مستند اول جلیلی نیز حاوی صحنه‌هایی بود که ظهر همان روز پخش شده بود و ظاهراً هیچ محدودیت زمانی برای ارسال مستندهای این کاندیدا وجود ندارد و از نظر آخوندی معاون سیاسی سیما، همه کاندیداها برابرند اما برخی برابرترند! با این اوصاف اگر در روزهای باقی مانده، رسانه "ملی" یا رسانه های وابسته یا همسو با رویکرد صداوسیما موج تخریب محسن رضایی با هدف تخریب پایگاه رای این اقتصاددان را در پیش بگیرند نیز نباید در بی طرفی این رسانه‌ها شک کرد!
اینک با عنایت به ظلمی که در حق تنها کاندیدای مستقل و غیرجناحی انتخابات ریاست جمهوری یازدهم صورت پذیرفت، مستند دوم دکتر محسن رضایی تحت عنوان «دست‌ها» را به طور کامل تماشا کنید.
|
