البته وقتی به فضای رسانه ای ایران و محدودیت های اعلام شده و اعلام نشده اش نگاه می کنیم ، تا حد زیادی حق را به خبرنگاران و مدیران رسانه های غیردولتی می دهیم که حاشیه امن چندانی حتی برای عادی ترین کارهای خبری شان ندارند.
خوب به یاد دارم که در شب چهارشنبه سوری سال 88 ، عکاس عصرایران با من تماس گرفت و گفت که بازداشت شده است و برای آزادی اش باید اقدام کنم.

شبانه از خانه خارج شدم و به سمت دفتر رفتم ؛ نامه ای دال بر این که او عکاس ماست تنظیم کردم و به میدان هفت حوض رفتم. عکاس سایت را دیدم که دستانش را بسته و پشت یک وانت سوارش کرده اند!

علت را پرسیدم ؛ معلوم شد در حالی که داخل یک مغازه ساندویچی شام می خورده ، مأموری وارد شده و گفته چرا دوربین داری و او هم با نشان دادن کارت خبرنگاری ، گفته است که عکاس خبری است و به همین دلیل(!) بازداشت شده است!
خلاصه آن شب با کلی مصیبت و صحبت کردن با این و آن و بعد از این که دوربین عکاسمان را ضبط کردند تا عکس هایش را بررسی کنند ، آزادش کردند.

حال آیا وقتی عکاسی به دلیل آن که در شب چهارشنبه سوری دوربین به همراه داشته و هیچ کار خلافی مانند عکسبرداری از اماکن ممنوعه را هم مرتکب نشده بوده ، بی خود و بی جهت دستگیر می شود ، آیا در انتشار تصاویر یک مرکز نظامی منفجر شده جانب احتیاط را رعایت نمی کند؟

البته رسانه های وصل به مراکز قدرت از این مساله استثنا هستند و به ویژه از آنهایی که از بیت المال ارتزاق می کنند مانند خبرگزاری های دولتی و بخش عمومی و صدا و سیما انتظار می رود با توجه به حاشیه امنی که دارند مسوولانه تر با وقایع خبری برخورد کنند.

همچنین روز گذشته شایعات متعددی درباره وقوع انفجار در برخی مراکز نظامی دیگر هم در بین مردم و هم در برخی رسانه های خارجی پیچید که هر چند عاری از واقعیت بودند اما با واکنش مناسب مسوولان در تکذیب شان مواجه نشدند.

البته در جریان انفجارهای روز گذشته در نزدیکی ملارد ، شاهد یک تحول مثبت در اطلاع رسانی نیروهای مسلح بودیم و آن ورود فعال روابط عمومی سپاه به  عرصه و ارائه مستمر اخبار رسمی این حادثه بود.
پیش از این اتفاقات مرتبط با حوزه نیروهای مسلح مخصوصاً‌ در موارد حساس با کندی مفرط خبری از سوی مراجع ذیربط مواجه بود اما این بار خوشبختانه شاهد فعالیت مثبتی در این خصوص بودیم که این مساله را به فال نیک می گیریم.
حتی در یک مورد که اشتباهی در اعلام تعداد شهدا رخ داده بود ، سردار مسوول روابط عمومی سپاه در مقابل دوربین تلویزیون از اشتباه پیش آمده عذر خواهی و حتی علت اشتباه را نیز اعلام کرد که این قبیل رفتارها در اعتماد سازی می تواند بسیار مثمر ثمر باشد.

خلاصه آن که اتفاق خونین دیروز ، هر چند که حادثه ای محدود در یک پادگان محصور بود و یک بحران عمومی به شمار نمی رفت اما نشان داد که نظام رسانه ای ایران به ویژه در هنگام قرار گرفتن در شرایط نامعمول به شدت ناکارامد می شود و محافظه کاری ها و خودسانسوری هایش درست در هنگامی که جامعه به خبررسانی نیاز بیشتری دارد ، تشدید می شود