هر چند که همه ما 75 میلیون ایرانی عصر حاضر عادت کرده ایم به بدعهدی و خلف وعده مسوولان ،‌اما این دلیل نمی شود که از آقای استاندار نپرسیم آیا این یک هفته شما تمام نشد؟ این متخلفانی که دارند مردم را رسماً خفه می کنند کیانند؟ و کجاست آن اسناد و مدارکی که مدعی اش بودید و چه خبر از محاکمه آنان؟!
آیا مطالبه هوای سالم فقط برای زنده ماندن ، چیز زیادی است؟

سال گذشته وقتی از بنزین های غیراستاندارد و نقش آن در آلودگی هوا نوشتیم ،‌ مسوولان وقت وزارت نفت عصرایران را به همنوایی با دشمن و صهیونیسم و فتنه انگیزی و ... متهم کردند و جالب اینجاست که در ماه های اخیر نفتی ها اجرای پروژه هایی برای استانداردسازی بنزین را از اولویت های کاری خود شمرده اند.
احتمالاً‌ از نظر مسوولان ، اگر آلودگی هوا مقصری دارد ، همین چند رسانه معدود مستقل هستند که صدایی در نقد و اعتراض بلند می کنند و نیز  آحاد مردم که بخاری روشن می کنند یا با خودروهای شخصی به سر کار می روند!
حتی یادمان می آید سال گذشته رئیس جمهور نفس کشیدن مردم را هم از دلایل آلودگی هوا بر شمرد و به جای پرداختن به قاصران و مقصران اصلی این فاجعه از دم و بازدم مردم گفت:‌" اگر خودرويي هم در خيابان‌ها حركت نكند، بازدم هشت ميليون انسان كه طي آن منواكسيدكربن و ساير گازها منتشر مي‌شود، آلودگي ايجاد مي‌كند و جريان هوا برقرار نمي‌شود."(خبرگزاری ها - 9 آذر 1389 در کنفرانس مطبوعاتی)

اگر رئیس جمهور محترم ما معتقد است که اتاق های گاز در ماجرای هولوکاست ، زاده تخیل و توطئه صهیونیست هاست ، لااقل این را  بپذیرد که درست در همین لحظه ، تهران و برخی شهرهای ایران به اتاق گازهایی بزرگ تبدیل شده اند و یک "هولوکاست پخش مستقیم" را شاهد هستند ،‌هولوکاستی که برخی از قربانیانش در گورستان های اطراف این شهرها به استخوان تبدیل شده اند.

استاندارسازی سوخت و خودرو ، توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی و تغییر سیستم انرژی شهرهای بزرگ از گاز به برق ، کارهای چندان شاقی نیستند که برای عدم انجام آنها از سوی مسوولان عذر و بهانه ای پذیرفته شود.