آرای به دست آمده در این نظر سنجی نشان داد که آقایان قرائتی ، نقویان و مرادی ، محبوب ترین روحانیون تلویزیونی هستند. البته طبیعتاً آرای قرائتی با توجه به حضور 30 ساله اش در سیما و شناخته تر بودنش ، بیش از بقیه بود و او توانست با 45 درصد آرا در صدر بنشیند.
بعد از او دو روحانی دیگر یعنی ناصر نقویان و شهاب مرادی ، با آرایی نزدیک به هم ، محبوب ترین روحانیون تلویزیونی شدند.

 هرچند سه نفر اول از لحاظ سبک گفتگو با هم تفاوت هایی دارند اما وجه اشتراک این افراد را می توان  صمیمیت و صراحت در کلام و سخن گفتن به زبان عموم دانست ؛ قرائتی با آن لحن و لهجه شیرین کاشانی که کلامش نزدیکی بیشتری با  مردم عادی دارد  و با آن مثال های مثال زدنی اش توانسته با توده ها ارتباط برقرار کند ، نقویان با تاکید بر زبان قوم و نه زبان قم تلاش کرده با بهره جستن از اشعار حافظ و مولوی ارتباط خوبی با مردم برقرار کند و شهاب مرادی هم با لحن گرم و آرامش بخش خود و با تکیه بر روان شناسی اجتماعی و با نگاهی نه از بالا به پایین با مخاطبش ارتباط خوبی برقرار کرده و البته مخاطبین او جمعی بین توده و نخبگان و خصوصا جوانان هستند.

 نکته جالب توجه اینجاست که همه افرادی که نامشان در نظرسنجی آمده، حضور پررنگی در سیما دارند جز شهابِ مرادی که نسبت به بقیه بسیار کمتر در تلویزیون حاضر شده است اما جزو سه گزینه برتر قرار دارد. این نشان می دهد که اگر صاحبان تریبون در سیما ، این هنرمندی را داشته باشند که بتوانند با مخاطب ارتباط موثر برقرار کنند ، حتی در شرایط حضور اندک هم می توانند در یادها بمانند چه آن که مخاطب هوشمند امروزی ، صاحب قدرت تشخیص و داوری است.
 
 باید توجه داشت که این افراد ، هر چند دانش آموختگان حوزه های علمیه هستند ولی توفیقات رسانه ای شان ، رهین "آموزش های نظام مند رسانه ای" در حوزه نیست کما این که عمده مطالب مطرح شده توسط روحانیون جوان ، هر چند ریشه های اسلامی دارد و بر اساس آموزه های مذهبی است اما مطالبی نیستند که الزاماً در دروس رسمی حوزه تدریس شوند.  به بیان دیگر ، توفیق این افراد در برقراری رابطه با مخاطب ، به توانمندی های شخصی آنها برمی گردد. از این رو می توان گفت که خلأ تربیت روحانیون رسانه ای که بتوانند با توده هایی فراتر از پامنبری های سنتی ارتباط برقرار کنند و با ادبیات روز با مردم سخن بگویند و الزامات رسانه و ظرایف آن را بشناسند ، همچنان وجود دارد.

در این میان آنچه مورد سوال است این که چرا برخی از روحانیونی که با اقبال مخاطبان تلوزیونی مواجه اند ، به جای حمایت از سوی مدیران رسانه ملی ، به حاشیه رانده می شوند که از آن جمله می توان به کمرنگ شدن حضور مرادی و نقویان اشاره کرد.جالب است که بدانید نقویان و مرادی در ماه های اخیر اصلا در تلویزویون برنامه نداشته اند. اما بسیاری دیگر، از این شبکه به آن کانال در رفت و آمد بوده اند!