به گزارش «تابناک»، آژانس بین المللی انرژی اتمی به این نتیجه رسیده که در ارزیابی های پیشین خود درباره میزان اورانیوم مفقود شده در ایران اشتباه کرده و این میزان بسیار کمتر از آن چیزی بوده که در گزارش های پیشین تخمین زده شده است.

خبرگزاری «رویترز» ضمن انتشار این خبر به نقل از دیپلمات های حاضر در آژانس، اشاره کرده که در صورت تأیید رسمی این امر در گزارش آتی آژانس، بخش مهمی از نگرانی های جامعه بین المللی درباره احتمال استفاده نظامی از برنامه هسته ای ایران کاهش پیدا خواهد کرد.

بازرسان آژانس سال گذشته در بازدید از مرکز تحقیقات هسته ای «جابر ابن حیان» اعلام کرده بودند که بررسی میزان اورانیوم ورودی و زباله های هسته ای خروجی از این مرکز، نشان دهنده مفقود شدن 19.8 کیلوگرم اورانیوم است. در آن زمان اعلام شده بود که ممکن است ایران این میزان اورانیوم را برای غنی سازی بیشتر و استفاده در سلاح هسته ای کنار گذاشته باشد.

بخش عمده ای از جنجال در این رابطه از سوی ایالات متحده به پا شده بود که مدعی بود نگرانی های جدی در مورد استفاده از این میزان اورانیوم در ساخت سلاح هسته ای وجود دارد. البته در همان زمان ایران ضمن تأکید بر ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای کشور، موضوع مذکور را فاقد اهمیت دانسته بود.

رویترز در گزارش خود به نقل از یک دیپلمات غربی می نویسد که بخشی از این موضوع طی مذاکرات پیشین ایران با آژانس توضیح داده شده بود و گفت و گوها در این رابطه در حال ادامه بوده است. اما جزئیات این ماجرا در گزارش بعدی آژانس درباره برنامه هسته ای ایران روشن خواهد شد.

به این ترتیب، می توان این طور نتیجه گرفت که بخش مهمی از ادعاهای مطرح شده علیه برنامه هسته ای ایران – حداقل از سال گذشته تاکنون – بر پایه اطلاعاتی غلط استوار بوده است. با در نظر داشتن این امر که در بسیاری دیگر از موارد نیز آژانس به جای ارائه گزارش های دقیق، به شبهه افکنی های ابهام آمیز درباره ایران مبادرت ورزیده، می توان بیش از پیش به نقش منفی این نهاد بین المللی در افزایش فشارها بر ایران پی برد.

شاید اگر آژانس یک بار و برای همیشه تصمیم می گرفت ضمن ارائه گزارش روشن و شفافی از برنامه هسته ای ایران، که به جای حدس ها، گمان ها و تردیدها بر واقعیات موجود مبتنی باشد، ماهیت واقعی برنامه هسته ای ایران را به جهانیان نشان می داد، فشارهای غیرمنطقی بین المللی بر ملت ایران تا این حد افزایش نمی یافت. با این حال، بر کسی پوشیده نیست که منافع برخی دولت ها، همواره خلاف این امر را ایجاب کرده است.