بیاد حدیثی افتادم نقل به مضمون از ائمه معصومین علیه السلام که میفرمایند هنگام وضو ملکی که ظلم را مینویسد اسراف وضو گیرنده را مینویسد همان گونه که ظلم ظالم را مینویسد

راستی هفته ای چند بار از ظلم حکومت برای دیگران سخنرانی کارشناسانه !! میکنیم در حالیکه خودمان در موارد گوناگون از ظالمترین ها هستیم

 

خدا نکند که کار کسی به کسی گير کند قانون همان قانون جنگل است همواره حس میکنیم اگر نخوریم ما را میخورند اگر نکشیم ما را میکشند پس اگر کسی لب پرتگاه گیر کرده است بجای آنکه دستش را بگیریم یک لگد به او میزنیم تا پرتاب شود ته دره گرفتاری ، اگر زن و مردی کارشان به طلاق بکشد زن تمام هزار سکه مهرش را دانه به دانه طلب میکند بدون کوچکترین رحم و گذشتی و حس هم میکند حق شرعی و قانونی اش است و باید مرد را کاملا له کند ، در جائی دیگر اداره برق بخاطر بدهی بیمارستان ، برق را قطع میکند و دهها بیمار در اتاق عمل و زیر دستگاههای حیاتی با مرگ دست و پنجه نرم میکنند و آنطرفتر بیمارستانی از ترس بدهی بیمار بی پولش را در بیابان رها میکند و اینگونه داستانها تکرار مکررات میشود و ما هنوز خیلی رو داریم که انتظار داریم خدا به ما قوم افراط و تفریط و بی رحمی رحم کند